Γέννημα-θρέμμα Γαλλίδα και καταγωγή από το ονειρεμένο Poitiers, η Nadia σπούδασε Ιστορία στην Toulouse με ειδίκευση στις παλιές επιγραφές. Συνέχισε τις σπουδές της στο Παρίσι, στο École Nationale des Chartes. «Ένα παλαιό κτίριο που θυμίζει πολύ το Hogwarts από το Χάρι Πότερ!» όπως λέει η ίδια. Έπειτα συνέχισε στη Λυών για να γυρίσει και πάλι στο Παρίσι όπου έζησε και εργάστηκε για 4 χρόνια ως επικεφαλής των υπολογιστών της βιβλιοθήκης του Πανεπιστημίου της Σορβόννης. Ως Βιβλιοθηκονόμος ήταν υπεύθυνη να βρίσκουν οι φοιτητές και οι επισκέπτες τα ηλεκτρονικά αρχεία που αναζητούσαν στη βιβλιοθήκη. Η αγάπη της λοιπόν για τα βιβλία είναι δεδομένη. Εξάλλου, η Nadia  είναι και διορθώτρια-επιμελήτρια κειμένων, γεγονός που καταδεικνύει την ιδιαίτερη σχέση που έχει αναπτύξει με τον γραπτό λόγο και τα γράμματα.

Τα άλλα της χόμπι; Οι βόλτες με τον σκύλο της και η μουσική! Η ίδια παίζει όμποε και τώρα μαθαίνει… ακορντεόν. Στην Ελλάδα γνώρισε και ερωτεύτηκε τη ρεμπέτικη μουσική που αποτελεί πλέον μέρος της ζωής της. Τι της αρέσει άραγε στη νέα της χώρα; «Τα πάρκα, το γεγονός πως τα κτίρια μοιάζουν και πως μπορεί κανείς από κάποια σημεία να βλέπει όλη την πόλη και τα βουνά της».

Στη Γαλλία έχει διδάξει Γαλλικά σε μετανάστες σε ΜΚΟ. Τώρα αναλαμβάνει τις τάξεις των παιδιών 8-12 ετών, που ξεκινούν τώρα το ταξίδι τους με τη γλώσσα. «Τρελαίνομαι που είναι αυθόρμητα και ευγενικά» μας λέει. Ποιο είναι το πιο ύπουλο εμπόδιο για τους Έλληνες όσον αφορά στην εκμάθηση των Γαλλικών; «Η προφορά. Όχι επειδή δεν μπορούν να τα καταφέρουν, αλλά επειδή έχουν ένα ιδανικό μες στο μυαλό τους για το πώς πρέπει να ακούγονται και πολλές φορές κάνουν το απλό, δύσκολο! Από μόνοι τους!» λέει. Τι έχει να τούς συμβουλεύσει; «Χαλαρά»- τη νέα λέξη που έμαθε. «Θέλω τα παιδιά να μιλάνε, να δοκιμάζουν και να κάνουν λάθη. Έτσι μαθαίνουμε όλοι».