Αμέσως μετά τις σπουδές, θα ξεκινήσει το δικό της επιτυχημένο Κέντρο Ξένων Γλωσσών στην Αθήνα για 30 χρόνια. «Από την πρώτη στιγμή που μπήκα στην τάξη για να διδάξω αισθάνθηκα τη μαγεία. Με όχημα τη γλώσσα έρχεσαι σε επαφή με την εκπαίδευση των παιδιών και μαθαίνεις να βρίσκεις τον τρόπο να απαντάς στις αγωνίες και στα ενδιαφέροντα των μαθητών, μεταφέροντας όλα εκείνα τα στοιχεία της Παιδείας που είναι σημαντικά για την διαμόρφωση της προσωπικότητάς τους».

Η Ιωάννα δεν κρύβει και την προτίμησή της για τις μικρότερες ηλικίες. «Τα παιδιά έχουν πιο καθαρό και παιχνιδιάρικο μυαλό, δεν είναι κουρασμένα και για αυτό όταν τους δίνεις 1, εκείνα παίρνουν 10», αναφέρει χαρακτηριστικά και συνεχίζει, καταρρίπτοντας τους μύθους που συνδέονται με αυτή την ηλικία και τα Γαλλικά. «Δεν πιστεύω την αντίληψη που επικρατεί ότι υπάρχουν μαθητές που τα “παίρνουν πιο εύκολα” και άλλοι που “δεν τα παίρνουν καθόλου”. Είναι δουλειά του εκπαιδευτικού να βρει τον κατάλληλο τρόπο για να προσεγγίσει ένα παιδί σε αυτή την ηλικία και να το κινητοποιήσει».

Το ιδανικό μάθημα για την Ιωάννα πρέπει να έχει οπωσδήποτε δομή, χαρά και σεβασμό. Το κλίμα χαράς στο μάθημα είναι κομβικής σημασίας για την Ιωάννα, καθώς τα παιδιά «πρέπει να αγαπήσουν τη γλώσσα με τρόπο φυσικό. Η γλώσσα μπορεί να γίνει και παιχνίδι. Στα μικρότερα επίπεδα, τα παιδιά λαμβάνουν τα βασικά ερεθίσματα της γλώσσας μέσα από τις ιστορίες και τα παραμύθια. Αν το χάσουν αυτό, θα δυσκολευτούν να αγαπήσουν και να συνδεθούν αργότερα με τη γλώσσα».

Ο σωστός εκπαιδευτικός δεν σταματάει ποτέ να επιμορφώνεται. Έτσι, το 2016, η Ιωάννα πήρε την απόφαση να επιστρέψει στην τάξη από την άλλη πλευρά όμως, ως μεταπτυχιακή φοιτήτρια στη Γαλλία για το Master 2 στη Διδακτική των Ξένων Γλωσσών με έμφαση στη διαπολιτισμική εκπαίδευση. «Θεωρώ προνομιούχο το παιδί που μεγαλώνει πολύγλωσσο και με διαφορετικές κουλτούρες. Οι πολλές πολιτισμικές παραστάσεις είναι πλούτος για μια τάξη. Επίσης, η διαπολιτισμικότητα είναι μια μεγάλη ευκαιρία για τον εμπλουτισμό του μαθήματος με όμορφες ιστορίες κι ένα ισχυρό εργαλείο στα χέρια του εκπαιδευτικού για να χτυπήσει τον ρατσισμό. Ως εκπαιδευτικοί, αν δεν αγγίζουμε τέτοια φαινόμενα, δεν κάνουμε τίποτα».

Γαλλία ή γαλλόφωνος κόσμος; «Άκουσα κάποτε μία φράση με την οποία ταυτίζομαι απόλυτα: “Δεν διδάσκω Γαλλικά. Διδάσκω στα Γαλλικά”. Η Γαλλία είναι η δεύτερη πατρίδα μου. Είναι η βάση. Ωστόσο ο γαλλόφωνος κόσμος είναι το δέντρο, πάνω στο οποίο ανθίζουν οι πιο ενδιαφέροντες και ετερόκλητοι πολιτισμοί: Από το αυστηρά δυτικό γαλλόφωνο Κεμπέκ του Καναδά μέχρι τις φτωχές οικονομικά αλλά τόσο πλούσιες πολιτισμικά γειτονιές στo Καμερούν και στη Σενεγάλη, ο γάλλοφωνος κόσμος είναι ανεξάντλητος».