Η Mathilde γεννήθηκε σε ένα «μικρό σπίτι στο λιβάδι» κάπου στην καταπράσινη Νορμανδία, όπου και μεγάλωσε με τα αδέρφια της και τους κοσμοπολίτες γονείς της. Με μπαμπά μουσικό, οι τέχνες και τα ταξίδια ήταν μέσα στην καθημερινότητα της οικογένειας. Αν και λάτρευε τη γενέτειρά της, η Mathilde ήξερε από πολύ μικρή ηλικία ότι ήθελε να γυρίσει τον κόσμο όταν θα μεγάλωνε.
Κατά τη διάρκεια των σπουδών της στην Ισπανική Φιλολογία στην Caen, μετακόμισε και δούλεψε για έναν χρόνο στη Σεβίλλη ως καθηγήτρια Γαλλικών. Ήταν η πρώτη της επαφή με την παιδαγωγική που τη μάγεψε και της έδωσε ώθηση να συνεχίσει τις σπουδές της στην Γαλλική Φιλολογία και στη Διδακτική της γαλλικής ως ξένη γλώσσα. Ακολούθησε ακόμη ένας χρόνος εργασιακής εμπειρίας στο «πολύ διαφορετικό και άκρως ενδιαφέρον» Μεξικό κι ένα εξάμηνο στην Τσεχία.
«Τα ταξίδια ήταν πάντοτε μέρος της ζωής μου. Μετά το Πανεπιστήμιο κατάλαβα ότι μπορούσα να τα συνδυάσω με την άλλη μου μεγάλη αγάπη, τη διδασκαλία των Γαλλικών και να ζω έτσι σε διαφορετικά μέρη για ένα χρονικό διάστημα», αναφέρει η Mathilde σε άπταιστα ελληνικά. «Η Ελλάδα ήταν πάντοτε στο κάδρο των επιλογών μου καθώς ήταν ένα αγαπημένο και οικείο μέρος αφού ερχόμασταν κάθε χρόνο με την οικογένειά μου στην Σίφνο το Πάσχα. Όταν προέκυψε η ευκαιρία με ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα, ήρθα να εργαστώ ως καθηγήτρια Γαλλικών σε ένα δημόσιο σχολείο στο Μενίδι για έναν χρόνο». Κι έτσι απλά, ο ένας χρόνος έγινε μια δεκαετία. «Όλα ήρθαν τόσο φυσικά κι εγκαταστάθηκα στην Ελλάδα μόνιμα. Ήταν μια έντονη δεκαετία για τη χώρα, αλλά δεν το μετανιώνω. Για εμένα ήταν πολύ ωραία χρόνια. Λατρεύω το γεγονός ότι η Αθήνα δεν είναι μια απλή πόλη αλλά πρέπει να τη μάθεις, να ανακαλύψεις τους ρυθμούς της. Την έχω μάθει περπατώντας και αυτό που εισπράττω είναι η πολύ ιδιαίτερη ατμόσφαιρά της».
Τι είναι διδασκαλία όμως για εκείνη; «Είναι πολύ περισσότερα από μια απλή παράθεση γραμματικών κανόνων και ορισμών. Για εμένα διδασκαλία είναι η ανίχνευση των αναγκών των μαθητών μου. Θέλω να μάθω την ιστορία τους, τα κίνητρά τους, γιατί είναι στην τάξη μου. Παράλληλα με ενδιαφέρει να βρίσκω τι ταιριάζει σε κάθε μαθητή μου με έναν τρόπο ευχάριστο». Όταν τη ρωτάμε ποια είναι η αγαπημένη της ηλικία μαθητών, δείχνει πως κάθε ηλικία για εκείνη έχει το ενδιαφέρον της. Έχει μάλιστα εκπαιδευτεί για τις μικρές ηλικίες κι έχει δουλέψει ακόμα και με παιδιά σε ελληνικό νηπιαγωγείο. «Τα νήπια έχουν τεράστιο ενδιαφέρον. Μαθαίνουν με έναν τελείως διαφορετικό τρόπο. Μαθαίνουν μέσω των αισθήσεων, με τη μουσική, την κίνηση. Βιώνουν τη γλώσσα. Ενώ μετά, συνήθως μπαίνουν οι κανόνες και, δυστυχώς, η πίεση στο πλαίσιο μια τάξης. Αυτή την πίεση προσπαθώ να διώξω από τους μαθητές μου, που είναι στο Δημοτικό και την εφηβεία και να εγκαθιδρύσω ένα ωραίο κλίμα. Θέλω οι μαθητές μου να περνούν καλά και να μαθαίνουν μαζί μου με βάση την κλίση τους. Το ιδανικό μάθημα δίνει χώρο στον μαθητή να εκφραστεί, χρόνο να σκεφτεί κι ευκαιρίες να γελάσει με καλό χιούμορ αλλά και όρια».
Τι είναι τα Γαλλικά για τη Mathilde; Η αρχική της απάντηση μας εκπλήσσει. «Είναι μια δύσκολη γλώσσα. Είναι η μητρική μου και έτσι δεν μπορώ να αντιληφθώ την ομορφιά της στην καθημερινότητα. Ωστόσο, όταν διαβάζω ποίηση στα Γαλλικά ή όταν ακούω την αγαπημένη μου γαλλική ραπ, καταλαβαίνω πόσο συναρπαστική γλώσσα είναι. Έχει έναν μοναδικό ρυθμό! Εκτός αυτού, είναι μια γλώσσα με την οποία μπορείς να ταξιδέψεις παντού. Μην το ξεχνάμε αυτό!».